Przechowywanie i transport żywności to bardzo ważna gałąź rynku. Branże związane z żywnością należą do najbardziej restrykcyjnych. Stawianie wysokich wymagań jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa osób, które będą spożywać przewożone produkty.
Najlepszym rozwiązaniem przy produkcji opakowań do żywności jest korzystanie z naturalnych materiałów. Jednym z najczęściej stosowanych jest drewno, które idealnie nadaje się do tego celu.
W jaki sposób produkowane są specjalne opakowania z drewna do żywności?
Do produkcji drewnianych opakowań do żywności – takich jak chociażby skrzynie czy palety – najczęściej stosuje się drewno brzozowe lub jodłowe. Dopuszczalne jest także stosowanie opakowań z drewna sztauerskiego. Należy jednak podkreślić, że jest ono często atakowane przez szkodliwe dla człowieka organizmy, które mogą zostać przeniesione do innego kraju, lub nawet na inny kontynent.
Palety i skrzynie wykonane z drewna są bardzo dobrym rozwiązaniem, wykorzystywanym chętnie w transporcie. Konieczne jest jednak spełnianie wszystkich wymagań stawianych przez obecnie obowiązujące standardy. Dlatego też poddawane są one obróbce cieplnej, fumigacji i certyfikacji.
Jak wygląda proces obróbki cieplnej?
Drewno przeznaczone do wykonania palety lub drewnianego opakowania poddawane jest termicznej obróbce. Podczas takiej cieplnej obróbki drewna temperatura musi osiągnąć minimum 56°C przez przynajmniej 30 minut.
Drugim etapem, który często jest stosowany w przypadku przygotowywania drewnianych opakowań jest zastosowanie procesu fumigacji. Polega on na zwalczaniu szkodników przy pomocy środków w formie pary, dymu lub gazu. Zaletą tego zabiegu jest wysoka skuteczność. Najczęściej wykonuje się ją poprzez namiotowanie. Przedmioty podlegające fumigacji zamykany są w szczelnym opakowaniu, a następnie wprowadza się do nich wspomniany już środek chemiczny.
Następnie palety oraz inne drewniane opakowania do żywności, które są przeznaczone do wysyłki oznacza się poprzez wypalenie znaku IPPC oraz numeru firmy, która wykonała zabieg. Umieszcza się także informację mówiąca o tym jakiemu zabiegowi poddane zostało drewno. Znak ten przypomina kłos zboża, obok dodawane jest oznaczenie:
- MB – drewno odkażone poprzez gazowanie z bromkiem metylu;
- DB – drewno poddane mechanicznej obróbce usuwającej pozostałości kory drzewnej;
- HT – drewno użyte do wykonania opakowania zostało wysuszone komorowo w wysokiej temperaturze przez określony czas.
Ponadto po ukończeniu procesu fumigacji wystawiany jest certyfikat oraz raport z przeprowadzonego zabiegu. Są one potwierdzeniem tej czynności. Certyfikat fumigacji jest niezbędny by potwierdzić skuteczność zabiegu i wysłać towar za granicę. Każda firma, która wykonuje ten zabieg, posiada certyfikat, który musi być wystawiony przez Instytut Technologii Drewna.
Jego celem jest potwierdzenie skuteczności wykonywanych przez firmę zabiegów. Stosowane w tym celu symbole są znane na całym świecie, dzięki czemu łatwe jest ustalenie i weryfikacja czy produkty spełniają wymagania transportu międzynarodowego.
Symbol fumigacji zamknięty jest w prostokątnym kształcie. W jego lewej stronie umieszcza się logo IPCC, które jest oddzielone pionową linią. W powstałym w ten sposób drugim polu umieszcza się znak obróbki i kod producenta.
Co w przypadku ponownego wykonania zabiegów?
W sytuacji, gdy konieczne jest ponowne wykonanie zabiegów firma musi usunąć stare oznaczenia i umieścić nowe. Obowiązek ten zachodzi, gdy wymianie podlega więcej niż 1/3 drewna. Konieczne jest wtedy zastosowanie wymaganego przepisami oznakowania.
Jeśli produkty nie posiadają wymaganego oznakowania, i dokumentacji mogą zostać zawrócone na granicy. W przypadku opakowań, które nie spełniają wymagań standardu ISPM 15 należy poddać je utylizacji poprzez głębokie zakopanie, spalenie lub przetworzenie.
Dlaczego właśnie tak się tworzy opakowania do międzynarodowego transportu żywności?
Produkcję drewnianych opakowań do żywności reguluje norma ISPM 15, która zawiera w sobie przepisy dotyczące tworzenia drewnianych opakowań mających trafić do międzynarodowego obrotu. Celem wprowadzenia standardu była ochrona bioróżnorodności i ochrona oraz rzeczywiste zapobieganie rozpowszechnianiu się chorób oraz mikroorganizmów i owadów, które wywołują negatywny wpływ na drewno, ekosystem i roślinność.
Poddanie drewnianych opakowań na żywność odpowiednim procesom obróbki jest więc nie tylko wyrazem troski o bezpieczeństwo klientów i natury. Jest to także element spełniania wymagań prawa międzynarodowego, na którym nie należy oszczędzać ani próbować go ominąć. Bezpieczeństwo w transporcie żywności jest najważniejsze.